Sermayenin kendini daha güvende hissetmek için attığı her adım kâr kaybına yol açacaktır. Peki ama sermaye niçin korkmak zorundadır, [sermaye için] yatırım neden riskli, gelecek bu kadar belirsizdir? Daha doğrusu, sermayenin neden “hayvani ruhları” vardır ki? Metafizik bir hakikat midir bu? Aslında değildir çünkü riskler farklı türdendir. Adil bir yazı tura oyununda ya da hava tahmini örneklerinde olduğu gibi, bazılarının üstesinden neredeyse matematiksel bir usulle gelinir. Geçmiş verilerden gelecekteki ihtimalleri hesaplarsın, paranı ortaya koyar sonucu beklersin. Keynes’in bahsettiği bu türden riskler değildir. Bir de strateji-oyunu riskleri vardır: bütün oyuncuların aynı kuralları kabul ettiği ve bu kurallar tarafından yönetildiği bir oyunda diğer oyuncunun hareketlerine dayanarak (ya da bunlara göre şekillenerek) aldığın riskler. Geçmiş davranışlara öylece bel bağlayamazsın burada. Kural ve konum dizileri bakımından yeterince zengin her bir oyun, tamamen yeni durumlar sunabilir ve bu da seni, rakibinin stratejisi üzerinde tahminde bulunmaya, onun muhtemel hamlesini okumaya mecbur bırakır. Burada da bir risk vardır fakat bu risk, seni rakiplerin ve müttefiklerinle (ki bunlar mütemadiyen birbirlerine dönüşebilirler) beraber bağlayan kurallar ağı içinde kapsanmıştır. Poker oyununda özgü bu risk de, Von Neumann’ın kanıtladığı üzere hesaplanabilirdir. Rakiplerin tahmin edilemez olup, kurallara riayet etmedikleri için ne matematiksel beklentilere ne de stratejik telakkilere tâbi olan son bir risk daha vardır. Senin hamlelerine gelecekte hangi davranışlarla karşılık vereceklerini yargılayacak berrak bir dayanak yoktur burada. “Hayvani ruhlar”ı, “kendiliğinden bir iyimserliği”, “eyleme geçme tutkusu”nu ya da “güç istenci”ni gerektiren tamamen yeni türden bir risktir bu. İşte sınıf mücadelesi budur.
Çeviri:Köstebek Kolektif
Bu kesit “the work/energy crisis and apocalypse” makalesinden çevrilmiştir.
http://www.midnightnotes.org/workenergyapoc.html
