Bay James Connolly, bazı insanların şüphelerine, korkularına ve imalarına rağmen bu yıl muhteşem bir katılım olduğunu söyledi. O gün onlarla konuşurken biraz zorlandı. Sesini duyurabilmek için bir boğanın ciğerlerine sahip olması gerekiyordu ve konumunu anlayabilmeleri için de bir avukatın kurnazlığını gerektiren Krallığı Savunma Yasası’ndan uzak durması gerekiyordu. Tuhaf ve hareketli zamanlarda yaşıyorduk. İktidar sahipleri Seán McDermott, Seán Milroy ve Francis Sheehy-Skeffington’a binlerce kez söylenmiş şeyleri söyledikleri için saldırmıştı. En azından onun hapse girmeye niyeti yoktu. Eskiden baskıcı ve zalim olduğunu düşündükleri güçler, özgürlük ve küçük ulusların özgürlüğü için savaşıyordu. “Ve ben,” diye devam etti Bay Connolly, “hayatım boyunca aynı amaçlar için kendi yöntemlerimle mücadele etmiş biri olarak, böylesine büyük bir değişimin gerçekleştiğini gördüğümde neden hapse girmek isteyeyim?” (Kahkahalar ve alkışlar). Bu nedenle onlara iyi bir tavsiyede bulunacaktı. Hepsine orduya katılmalarını tavsiye etti (“Hangi ordu?” “Vatandaş Ordusu mu?” çığlıkları) “Hangi ordu olduğunu söyleyerek zekanıza hakaret etmeyeceğim, ancak bugün burada söyleyebileceğim herhangi bir şey için suçlanırsam, hepinize orduya katılmanızı tavsiye ettiğimi kanıtlamak için (izin verilirse) hepinizi tanık olarak çağıracağım” (Kahkahalar ve alkışlar). O zaman tavsiyesi şuydu, “orduya katılın”, “özgürlük için savaşın”, “kendinizi savunun”. Hayatının büyük bir bölümünü insan ile insan arasında güç kullanılmasını kınamakla geçirmişti, ancak güç tek hakem olacaksa, o zaman haklı olanlar kendilerine yardım etmek için ellerinden gelen tüm gücü toplasınlar. Kararlarla ilgili şikayeti, yeterince ileri gitmemeleriydi. Hükümetten gecekondu mahallelerini yeniden inşa etmesini istiyorlardı, ancak kıtada her gün tüm İrlanda’yı yeniden inşa etmek için harcanandan daha fazlası harcanıyordu. Tüm hükümetler bunu yapıyordu ve işçiler dünyayı kendi ellerine alıp, dünyanın işini tek başına yapanların -işçilerin- yararına yönetene kadar da yapmaya devam edeceklerdi. Sir Thomas More, “Dünya hükümetlerinde zenginlerin yoksulları soymak için kurduğu bir komplodan başka bir şey göremiyorum” diye yazdığında durumu çok iyi ifade etmişti. Kafası kesildi ve bu kadar çok bilgeliği dile getiren bir kafayı kesmeleri şaşırtıcı mıydı? Onlara barışın bir erdem olduğu söylenmişti ve Home Rule partisi kırk yıldır barış vaazları veriyordu ve bunun karşılığında çok az şey elde etmişlerdi. Öte yandan Sir Edward Carson birkaç ay boyunca güç vaaz etmiş ve istediği her şeyi elde etmişti; ve Carson yasaları aşağıladıktan ve yüzlerce platformda yasalara karşı gelmeyi teşvik ettikten sonra, şimdi yasaların uygulanmasından en üst düzeyde sorumlu olan Başsavcıydı (gülüşmeler). Ben yasalara saygılı bir vatandaşım (gülüşmeler). Yasalara inanıyorum – yeterince büyük olduğunda (kahkahalar). Hükümet neden Carson’ı her zaman emekçileri ezmeye hazır olduğu gibi ezmemişti? Tüm bu yasa ihlallerinin sonucunda Carson artık kabinede yer alıyordu ve Home Rule süresiz olarak rafa kaldırılmıştı. Eğer işçi sınıfına dönerlerse, İrlanda’yı asla satmayan tek sınıfı göreceklerdi (yüksek sesle alkışlar). Emekten yana olduğunuzda İrlanda’dan yana olursunuz. Sendikanıza katılın ve emeğiniz için kendi topraklarınızı geri kazanma mücadelesine yardımcı olun. Yalnızca kendinizi değil, çocuklarınızı ve çocuklarınızın çocuklarını da özgürleştirecek olan özgür ve yenilenmiş bir İrlanda için mücadeleye katılın (yüksek sesle alkışlar).
Kaynak: Workers’ Republic, 5 Haziran 1915. Bu konuşmanın son bölümü Ireland Upon the Dissecting Table, Cork Workers’ Club 1975 koleksiyonda yer almaktadır. Marxists Internet Arşivi: From a Labour Day Speech in Dublin
